Twee eeuwen lang werden de bokkenrijders als verkrachters, moordenaars en plunderaars beschouwd. Deze arme boeren stalen echter om in leven te blijven. Het was geen 1000-koppige bende die een goddeloze eed zwoer. Hoe kregen de bokkenrijders dan een slechte naam?
Met dit stuk wil ik niet enkel de sensationele kant van de bokkenrijders belichten of me beperken tot de straffe verhalen die onder het volk leven. Ik wil ook stilstaan bij de honger en ellende die een deel van de bevolking tot misdaden aanzette. Tenslotte wordt het publiek met de houding van de rechters geconfronteerd. Zij moesten een zondebok vinden voor de misdaden die in de streek gepleegd werden. Spanning, onrecht, ellende, sensatie en pijn, veel pijn zijn de ingrediënten van dit historisch massaspektakel met een aangepast bokkenrijderslied.
Bekroning:
Het Gulden Masker, dat dit stuk creëerde, haalde in 1999 met dit stuk onderscheiding op het Antwerpse Stadsjuweel.
In het juryverslag lezen we:
“Vier jaar heeft de voorzitter gewerkt aan een script rond ‘De Bokkenrijders’ en hij zette een eigenzinnig verhaal op de planken.
We kunnen er niet omheen dat het een hele prestatie is een stuk als dit te schrijven. De structuur van het stuk biedt heel wat mogelijkheden met een volksgedeelte, een leer- en een procesgedeelte.
Dirk Dobbeleers heeft een boeiende kijk op het verhaal ontwikkeld. Fictie en werkelijkheid, waarheid en leugen, overdrijving, relativering en instruering komen aan bod. Een pluim dus voor de auteur.
We durven zeggen dat Dirk een getalenteerd en vooral dapper iemand is. Daarvoor verdient hij ons volle respect.
